Bij whisky-adepten klinkt de naam Eiling Lim mogelijk niet meteen bekend in de oren, maar die van haar echtgenoot waarschijnlijk wel: Luc Timmermans, de bekende Glenfarclas-verzamelaar.
Hoewel Luc graag bij het exclusieve interview met zijn Maleisische vrouw aanwezig is, gaat onze aandacht toch in de eerste plaats naar haar. Want het is dan ook een voorrecht om de eerste en enige vrouwelijke onafhankelijke whiskybottelaar ter wereld te mogen ontmoeten.
Kakkerlakken
“Als 25-jarige woonde ik nog in mijn moederland, Maleisië, en ik was verslingerd op wijnen, champagne, enz…”, begint Eiling Lim (32) in haar fraaie appartement in een Antwerpse randgemeente. “Tijdens een etentje vroeg iemand of ik geen zin had om eens een whisky te proeven. Daar was ik niet voor te vinden, want ik vond dat whisky naar kakkerlakken smaakte! Dat was natuurlijk een beetje kort door de bocht, maar de bekende merken als Johnnie Walker, Chivas Regal, e.a. konden mij echt niet bekoren. ‘Natuurlijk niet; je hebt de verkeerde whisky’s gedronken’, beweerden mijn vrienden, ‘je moet single malt whisky maar eens proberen!’ Single malt whisky? Daar had ik nooit eerder van gehoord, voor mij was alle whisky simpelweg whisky. Dus ik kreeg een glaasje in mijn handen gedrukt, een onafhankelijke botteling 25 years old Port Ellen, en… mijn passie voor single malt whisky ontbrandde daar en toen terstond!”
The Boozy Buggers
Vanaf die dag was Eiling Lim verknocht aan Islay-whisky en nipte graag van elke dram die ze pakken kon. Want de rokerige smaken van Coal Ila, Lagavulin en andere bevielen haar uitstekend, hoewel zij het met Laphroaig en, vooral, Ardbeg moeilijker had. Daarnaast proefde Eiling ook single malt whisky’s uit andere Schotse regio’s en nam deel aan verticale tastings.
“De single malts die ik daarna aankocht waren alle officiële distillery bottlings, verkrijgbaar in de doorsnee handel. Dus de instapwhisky’s en niet de bijzondere, zeldzame of oude expressies. Maar gelukkig had en heb ik nog steeds een vriendenkliekje, ‘The Boozy Buggers’ genaamd, die de bijzondere whisky’s wel aan mij introduceerden. Samen genieten maakt het niet alleen gezelliger, maar ook betaalbaarder voor iedereen.”
Straight forward Mr. Glenfarclas
In 2012 werd Eiling uitgenodigd om in Singapore een whiskytasting met Luc Timmermans bij te wonen. “Via social media hadden hij en ik voordien al contact, want ik hield een life-style-blog bij en postte daar op een keer een bericht over Glenfarclas. Als reactie daarop contacteerde Luc mij met het voorstel om samples te proeven van twee Glenfarclas-vaten die hij uitgekozen had.
Ik nam de uitnodiging voor de whiskytasting dan ook aan, Luc en ik onderhielden contact en één jaar later waren we getrouwd! Belgische mannen zijn best straight forward!” schatert de Aziatische. “Eiling was daar de enige vrouw”, vult Luc lachend aan, “dus had ik geen andere keuze!”
“Inmiddels nemen er af en toe ook andere vrouwen aan whiskytastings deel, maar dat blijft toch steevast een minderheid. Ik vermoed dat vrouwen veelal een ‘verkeerde’ whisky als eerste proeven en daarom afhaken.”
Made in Malaysia
“In Maleisië was ik als accountmanager voor een wereldwijd snoepgoedbedrijf aan de slag, maar gaf in 2013 die job op om Luc in België te vervoegen. Kort daarop liet een whiskymakelaar ons een sample Littlemill 23 years old proeven. Die viel zo in de smaak, dat wij niet aarzelden om zijn volledige voorraad, 68 flessen, te kopen. Pas daarna vroegen we ons af wat we daarmee moesten beginnen!
Luc kreeg toen het lumineuze idee dat ik onafhankelijk whiskybottelaar zou worden. Daar had ik voordien nooit eerder van gehoord en ook nu nog is dat fenomeen in Maleisië heel weinig bekend. Heel wat Maleisiërs denken dat ik zelf whisky maak of dat die in Maleisië geproduceerd wordt. Ik moet dan ook vaak uitleggen dat ik zelf wel in Maleisië gemaakt werd, maar niet de whisky!
Anyway, die Littlemill 23 years old werd mijn eerste release.”
Eigen schuld
“In Maleisië moet ik ook regelmatig uitleggen waar ‘Single Malt Scotch Whisky’ precies op slaat. En waarom staat mijn naam op het flesetiket? Het is dan aan mij om duidelijk te maken dat ik dat bepaalde whiskyvat uitgezocht, aangekocht en gebotteld heb, en dat met naleving van de door de Scotch Single Malt Whisky Society opgelegde reglementering.
Zovelen drinken altijd maar dezelfde officiële bottelingen, zonder ooit te weten dat er tal van interessante, compleet anders smakende onafhankelijke bottelingen bestaan van hun favoriete distilleerderijen. Interessant, al was het alleen al maar omdat die bijvoorbeeld uit één vat komen of afwijkende jaargangen hebben.”
Wie, waar, wat, hoe?
“Als onafhankelijk bottelaar is het bijzonder moeilijk om iets in de whiskysector te beginnen als je er niemand kent. Want: hoe, waar en welke vaten koopt men aan, van wie, hoe gaat dit alles in zijn werk, welk bedrijf kan de botteling en etikettering verzorgen, enz…? Ik prijs me dan ook gelukkig dat Luc mij bij dit hele proces kan begeleiden, want -zelf onafhankelijk bottelaar zijnde- beschikt hij over flink veel expertise op dit vlak. Bovendien heeft hij al minstens 5.000 verschillende whisky’s gedronken, terwijl ik nog maar aan enkele honderden ben.”Verkocht!
Als onafhankelijk whiskybottelaar moet je niet alleen over de nodige kennis beschikken, maar er horen ook porties geluk en snelheid bij.
“Wanneer een goede opportuniteit zich voordoet, kopen grote onafhankelijke bottelaars in één keer de volledige partij vaten op, zonder er ooit samples van gekeurd te hebben. Als die whisky dan minder blijkt te zijn dan verwacht, blenden zij die simpelweg.
Daar is mijn eenmansbedrijfje natuurlijk veel te klein voor. Ik dien dus een sample aan te vragen, geduldig te wachten tot die arriveert, proeven, herproeven, berekeningen maken en dan beslissen om eventueel één vat aan te kopen. En dan gebeurt het maar al te vaak dat het reeds verkocht is!
Bovendien zijn er ook Schotse whiskybrokers die geen samples verstrekken.”
De allerlekkerste
“Steevast nemen Luc en ik samen de whiskysamples door. Dat doen we bij voorkeur omstreeks 11 uur omdat de smaakpapillen dan het gevoeligste zijn. We weerhouden de lekkerste samples om die de volgende dag opnieuw te keuren. Uiteindelijk springt er één sample als allerlekkerste uit en die vergelijken we met bestaande bottelingen van diezelfde distilleerderij en van diezelfde leeftijd. Om vast te stellen of ‘onze’ sample echt nog beter is. Want ik kan het mij niet veroorloven om een flop uit te brengen, noch voor mijn inmiddels goede reputatie als onafhankelijk bottelaar, noch om financieel verlies te maken.”
East meets west
“Het samen proeven als Oosterse en Westerling heeft als bijkomend voordeel dat elk van ons smaken (her)kent die de andere niet (her)kent. Dat staat borg voor een harmonieuze whiskybotteling voor zowel het oosten als voor het westen.
Toen ik als jong meisje over de verschillende smaakcomponenten hoorde die in wijn of whisky waarneembaar zouden zijn, zoals bijvoorbeeld braambessen, kersen, viooltjes, abrikozen, blauwe en groene pruimen, enz…, waren die mij volslagen onbekend. Maar door in België te wonen, leerde ik ook alle Europese fruitsoorten te waarderen.”
Fruitig 1979
“Inmiddels heb ik reeds 12 ‘Classic Releases’ uitgebracht, alle non-chill filtered, cask strength en uncolored zijn. Mijn bottelingen zijn verkrijgbaar via social media en mijn eigen website.”
Eind vorig jaar bracht Eiling Lim haar eerste officiële distilleerderij botteling uit; een Glenfarclas single cask uit 1979, gebotteld op 26 juli 2016, gelimiteerd tot 188 flessen. Eiling en Luc reisden twee keer naar de distilleerderij in Ballindalloch om er evenveel keren te proeven alvorens definitief te beslissen.
Luc: “Dat vat uit 1979 was geen sherry cask maar een zgn. plain oak, waarschijnlijk een 2nd of 3rd refill ex-bourbon cask, met de bedoeling om in een vatting gebruikt te worden om de sherry-invloed van de andere vaten wat te temperen.
Om een onverklaarbare reden hebben alle in 1979 gevulde plain oak Glenfarclas-vaten een heel fruitige smaak. Dat was daarna nooit meer het geval. Niemand weet waarom of hoe dit kwam.”
In mum van tijd uitverkocht
“Het was behoorlijk risicovol om die Glenfarclas uit te brengen, want 188 flessen verkopen aan een vrij hoge prijs, betekent een belangrijke uitdaging. Maar… in één week tijd was alles verkocht!
Mijn botteling was dus een atypische Glenfarclas-whisky, precies omdat het geen ex-olorosso sherrycak was en de familie Grant er daarom minder om maalde.
Omdat er nog 9 andere dergelijke vaten resteren, overweeg ik om in de tweede helft van dit jaar een tweede vat aan te kopen. Maar dat staat nog niet vast. Glenfarclas voert immers een heel strikt beleid over welke vaten al dan niet aan onafhankelijke bottelaars verkocht worden. Bovendien is dit vrij veranderlijk, want men durft wel eens terugkomen op een eerder gedane toezeggingen. Terzijde; ook 2002 heeft fantastische Glenfarclas-whisky’s opgeleverd, net als bij GlenDronach, want beide distilleerderijen kochten dat jaar fantastisch goede ex-oloroso vaten bij hetzelfde bedrijf.”
Cubaanse rum
“Het is mijn bedoeling om niet alleen Schotse, maar ook Ierse, Amerikaanse, en andere whisky’s te bottelen, naast bovendien ook rum. Vooral Cubaanse, als ik daar aan kan geraken. Luc en ik houden ook van sigaren en die doen het heel goed bij een glas rum.”
“How often do you meet a woman who loves cigars and whisky?” komt Luc lachend tussenbeide.
Eiling: “Zoals ik al zei, moet het geluk je ook meezitten. Zo bracht ik in het laatste kwartaal van 2016 wel drie releases uit, maar voordien een half jaar lang absoluut niks. Het lijkt me verstandiger om geen releases uit te brengen dan een botteling waar ik niet voor de volle 100% achter sta.”
Gelukkige echtgenoot
“Onafhankelijk bottelaar zijn is mijn enige professionele bezigheid. Er kruipt flink veel tijd in, maar toch nog minder dan in mijn echtgenoot gelukkig houden! Dàt is pas een fulltime job!” lacht Lim.
“Als onafhankelijk bottelaar draai ik net break-even, maar het is een passie. Het geeft veel voldoening om mijn naam op een whiskyfles te zien die dan nog in de smaak valt ook.
Sinds 2016 werk ik met een eigen distributeur in Maleisië en wil mij op die markt concentreren. Daarom zal ik er dit jaar mijn eerste whiskytasting organiseren. Andere whiskymarkten als Taiwan, Japan, … zijn zo verzadigd, dat ik er voor mijn bottelingen geen mogelijkheden zie. De grootste afzet vinden die nu in de eerste plaats in Maleisië, Duitsland, Holland, België en Canada.”
Verpakking
“De overgrote meerderheid Maleisische whiskydrinkers laat zich helaas leiden door een fraaie verpakking. Whisky is jammer genoeg voor velen een ‘to show off’-gebeuren in plaats van het echt belangrijke: de inhoud van de fles! We kunnen dan beter thee bottelen in een bijzonder fraaie fles met een idem dito houten doos.
De whisky die ik bottel is heel lekker en gemaakt om te drinken. Want mocht ik die flessen niet verkocht krijgen, ben ik wel genoodzaakt om die zelf uit te drinken!” besluit Eiling Lim lachend. Kortom, het adagium ‘Don’t judge a book by it’s cover’ is ook op whisky toepasselijk.
