Interview met fotograaf Francis Vermeulen

Dat sommige auto’s zo mooi zijn dat je er kan blijven naar kijken, hoeven we de meeste lezers niet te vertellen. Als niet geoefend fotograaf is het echter niet makkelijk om de schoonheid van zo’n wagen op beeld vast te leggen. Gelukkig zijn er professionele fotografen, zoals Francis Vermeulen, die zich specialiseren in het autofotografie. Zo kan de autoliefhebber altijd van zijn favoriete wagens genieten.

Je bent autofotograaf, maar wat was er eerst, de liefde voor fotografie of die voor auto’s?

Ik ben 27 jaar geleden fotograaf geworden. Ik heb mechanica gestudeerd, en heb dus kennis van mechaniek. De passie voor fotografie was echter groter. Na het volgen van een opleiding fotografie van twee jaar, ben ik dan uiteindelijk gestart als fotograaf.

De passie voor auto’s is er altijd geweest, vooral omdat ik grote fan ben van Formule 1. Ik volg de F1 sinds eind jaren ’80, toen Thierry Boutsen en later Nigel Mansell bij Williams reden. Sinds die tijd was het ook mijn droom om ooit als fotograaf in de Formule 1 aan de slag te gaan.

Wanneer is het dan uiteindelijk gelukt om in de paddock binnen te geraken?

Eerst en vooral heb je een perskaart nodig en een accreditatie van de FIA, toen dat in orde was heb ik jarenlang geprobeerd om binnen te geraken in de paddock. Via sponsors, teams, leveranciers, noem maar op. Uiteindelijk ben ik pas een vijftal jaar geleden voor de eerste keer geaccrediteerd voor een F1-wedstrijd via roularta. Sindsdien doe ik een zes à zeven F1 wedstrijden per jaar.

Het portfolio van Francis Vermeulen kan je zien op www.fotech.be

Was het fotograferen in de F1 uiteindelijk wat je er van verwachtte?

Hoewel het niet altijd makkelijk fotograferen is, omdat er veel regels zijn waar je je moet aan houden, voel ik me telkens wanneer ik op een Formule 1 weekend toekom een beetje als een kind in een snoepwinkel. Ik volg het F1 circus ook niet het ganse jaar, waardoor het nooit een sleur wordt, maar steeds speciaal voelt als ik terug in de paddock sta. De meest memorabele momenten waren er natuurlijk toen Stoffel Vandoorne voor McLaren reed. Maar zelfs dan had je als Belgische fotograaf geen extra privileges om nog dichter in de inner circle te geraken. Want hoe hard Stoffel het me wellicht gunde, ook hij moest zich als piloot houden aan de hiërarchie en het geldende protocol.

Naast F1 doe je uiteraard nog andere opdrachten binnen de autowereld, waar ben je nog allemaal mee bezig?

Op evenementen voor oldtimers in binnen- en buitenland maak ik sfeerreportages en foto’s van de deelnemers met hun wagen. Achteraf wordt daar een album van gemaakt en kunnen deelnemers die foto’s bestellen. Die mensen zijn steeds heel dankbaar dat ze een mooi souvenir hebben van zichzelf met hun favoriete speeltje.

Daarnaast werk ik nog voor externe klanten. Soms zijn dit magazines, maar ook auto- en motormerken en grote garages behoren tot mijn klanten. Eén van mijn leukste en grootste klanten is veilinghuis Bonhams, voor wie ik foto’s maak van de wagens die ze op veilingen aanbieden. Op die manier krijg ik de kans om foto’s te maken van pareltjes van oldtimers.

Maak je het liefst foto’s van de wagens zelf, of ook van de mens achter de wagen?

Een auto die je moet fotograferen is een statisch object. Om die wagen goed in beeld te brengen moet je voldoende vakmanschap aan de dag leggen en kunnen spelen met licht en compositie. De persoon achter de wagen heeft uiteraard gelaatsuitdrukkingen en toon emotie. Ook dat zijn als fotograaf leuke elementen om mee te spelen. De combinatie van de twee is dus het plezantste en het meest uitdagende. Mijn ultieme droom is een jaar lang een Formule 1 team kunnen volgen, om op die manier zowel de wagens als alle emoties achter de schermen vast te leggen.

Wat is je meest memorabele moment als autofotograaf?

Uiteraard was er die eerste keer in de Formule 1, of die keer dat een portret van Stoffel Vandoorne paginagroot werd afgedrukt in de krant. Daarnaast moest er ooit een Porsche worden gefotografeerd bij een gevechtsvliegtuig. Het organiseren van die fotoshoot was een huzarenstukje, met aanvragen bij de overheid en defensie. Als alle puzzelstukjes dan in mekaar passen en je komt op de tarmac voor de shoot, beleef je toch een kippenvelmomentje.

Wat heeft de toekomst nog in petto?

Momenteel zijn we volop bezig aan het uitbouwen van een professionele fotostudio. De bedoeling is om daar perfect uitgelichte foto’s te kunnen maken voor professionele klanten, maar ook van particulieren die een wagen bezitten waar ze trots op zijn en die ze willen laten fotograferen. In die studio kunnen we beelden maken van de wagen zelf, maar ook van de eigenaar in combinatie met zijn lievelingsauto.