Mazda Stories laat de bruisende metropool Tokio achter zich en rijdt met de veelzijdige Mazda CX-5 een van Japans meest geliefde autoroutes.
Het is een koele, herfstige zaterdagochtend in de welgestelde winkelwijk Ginza in Tokio. Ik bewonder de weerspiegeling van de Soul Red Crystal CX-5 in een elegante etalageruit terwijl ik op de Chuo-dori-straat wacht tot het licht op groen springt. Ondanks het vroege uur – de morgenzon komt net boven luxewarenhuis Ginza Six uit – wemelt het al van de ambitieuze winkelaars, die zijn gekomen voor een dagje shoppen en een lunch met Michelin-sterren.
Ondanks mijn eerdere optimisme (de straten waren amper een uur geleden nog leeg) is dit duidelijk geen geschikte plek voor een autorit. Dat blijkt wel als een vriendelijke politieagent de auto in leunt en beleefd uitlegt dat ik niet verder mag: verderop is de straat in het weekend een voetgangerszone. Dat begint al goed: een Mazda CX-5 met een volle tank, maar geen bestemming. Niet in Ginza tenminste. Ik besluit het stuur om te gooien en loods de verrassend behendige SUV door een wirwar van nauwe straatjes en vervolgens de stad uit. Algauw worden de torenflats huizen en de huizen velden en heb ik Tokio achter me gelaten. Onze bestemming ligt 92 kilometer zuidwaarts: de plaats Hakone in Kanagawa, locatie van de fameuze Hakone Turnpike, die officieel de Anest Iwata Turnpike Hakone heet.
Deze weg werd halverwege de vorige eeuw aangelegd als betere route voor vrachtwagens om over de omringende bergen te komen. Inmiddels heeft de Turnpike meerdere gedaanteverwisselingen ondergaan. Na de aanleg van een efficiënt, modern snelwegennet raakte de tolweg in onbruik. Totdat hij werd herontdekt door Japanse autoliefhebbers, die de Turnpike populair maakten middels mangastrips, videogames en drifting-wedstrijden (volgens sommigen is de Turnpike de oorsprong van het driften). Van 2014 tot en met 2017 was Mazda officieel sponsor en heette de weg Mazda Turnpike Hakone. Plotseling trap ik op de rem – alleen al bij de gedachte aan de route kan een auto versnellen.
De oprit van de Turnpike begint aan de voet van een enorme bergketen die uitkijkt over de glinsterende Sagamibaai. Vandaar stijgt de route 1000 meter over een afstand van 14 kilometer. De weg wordt niet meer door Mazda gesponsord en wordt nu meestal aangeduid als de Hakone Turnpike. De maximumsnelheid is 50 km per uur, wat de rit wat bedaarder maakt dan je zou verwachten, maar ik ben er niet rouwig om. Het ochtenduitzicht over zee is ronduit spectaculair en de weg is bezaaid met goudkleurige bladeren, die zachtjes bewegen in de Japanse herfstbries. Ik verwonder me over de enorme veelzijdigheid van de CX-5. Nog geen twee uur geleden leek hij te zijn gemaakt voor de stad. Hij laveerde door de smalle straatjes van Tokio die normaliter zijn voorbehouden aan Japanse Kei-autootjes. Op de buitenwegen veranderde hij in een echte SUV, die gretig de kilometers vrat op onze reis zuidwaarts. En nu zoef ik moeiteloos bergop, terwijl de Skyactiv-Drive zesbak en het i-Activ AWD-systeem ongemerkt de noeste arbeid leveren om mij van de ene naar de andere bocht te loodsen. Veel te snel bereik ik de boomgrens en vervolgens de top, waar ik halthoud bij de uitkijktoren en een schitterend uitzicht op de Fuji.
De beroemdste berg van Japan trekt altijd bekijks en het parkeerterrein van het observatiedek is dan ook vergeven van de toeristen en mensen uit de regio. Een toevallige ontmoeting herinnert me eraan dat Mazda niet alleen auto’s bouwt maar ook gemeenschappen en mensen tot elkaar brengt. Bij vier MX-5’s op een rij maak ik kennis met Asaka, Himeko, Mikuko en Yuki, een unieke groep vrouwen die elkaar vonden vanwege hun liefde voor het autorijden. Ze kennen elkaar van social media en auto-evenementen en gaan nu geregeld samen op avontuur. Hun liefde voor autorijden en de MX-5 gaat generaties terug. “Mijn vader zei tegen me dat als ik een auto kocht, het wel een Mazda moest zijn”, lacht Yuki. Als de vier vriendinnen onder luid motorgeronk in konvooi vertrekken naar het Ashinoko-meer, trekken ze de bewonderende blikken (en camera’s) even weg van de Fuji.
“Mazda bouwt niet alleen auto’s, maar ook gemeenschappen.”
Mijn uitje op de Turnpike zit erop. Mijn eindbestemming is de Hakone Retreat Villa, een luxe enclave van beschutte boshuisjes met hete bronwaterbaden en warme houtkachels. Zoals Fuji en de uitkijktoren is ook dit oord een wereld van oud en nieuw. Golvend glas in de ramen, meer dan een eeuw oud, en een oeroud tafelblad uit één stuk hout zijn hier met geavanceerde technologie en een eersteklas keuken gecombineerd tot een vreedzaam paradijs. Ik leun lekker achterover, kijk naar de zonsondergang en denk aan lange slingerende wegen, zacht vallend gebladerte en een van ’s werelds mooiste rijervaringen.
Tekst: Ross Brown
